آرتریت بچه ها یا ورم مفاصل در کودکان چیست

آرتریت بچه ها را قبلاً آرتریت روماتوئید بچه ها juvenile rheumatoid arthritis مینامیدند ولی چون انواع متفاوتی از این بیماری وجود دارد و همه آنها با روماتوئید آرتریت بالغین متفاوتند امروزه بیشتر به آن آرتریت بچه ها Juvenile Arthritis میگویند.
 
آرتریت بچه ها یک بیماری مزمن است. بچه ها خیلی از اوقات از درد مفاصل شکایت دارند که میتواند علل مختلفی داشته باشد ولی اگر مفاصل بچه چیزی حدود شش هفته متورم بماند احتمالاً مبتلا به آرتریت بچه ها شده است.
 
آرتریت بچه ها بیماری است که شباهت هایی با روماتیسم مفصلی در بالغین دارد با یان حال به علت تفاوت های این دو بیماری و اینکه در گروه سنی جداگانه ای ایجاد میشود آن را آرتریت بچه ها مینامند.
 

انواع آرتریت بچه ها

سه نوع عمده آرتریت بچه ها وجود دارد

 

 آرتریت پاسی آرتیکولر Pauciarticular

پاسی آرتیکولر به معنای مفاصل کم است به این معنی که در این آرتریت تعداد کمی از مفاصل مبتلا شده اند. این دسته نیمی از کل موارد آرتریت بچه ها را تشکیل میدهد.

این بیماری بیشتر در دختران با سن کمتر از ۸ سال است. در نیمی از این بیماران فقط یک مفصل مبتلا وجود دارد و آن هم معمولاً زانو یا مچ پا است.

242

به این نوع، مونوآرتیکولر Monoarthicular به معنای تک مفصلی هم میگویند. علائم در آرتریت نوع مونوآرتیکولر معمولاً خفیف است. در مواردی که چند مفصل درگیر میشوند این مفاصل معمولاً زانو، مچ پا و مچ دست هستند.

ابتلاء انگشتان دست و پا در این نوع نادر است. یکی از مشکلات این نوع ار آرتریت التهاب چشم است که ممکن است موجب کوری هم بشود. این بیماران باید بطور مرتب زیر نظر متخصص چشم باشند.

 

آرتریت پلی آرتیکولر Polyarticular

به معنای چند مفصلی است و ۳۰ درصد کل آرتریت بچه ها را تشکیل میدهد. در دختران شایعتر است. در این نوع، درگیری پنج مفصل یا بیشتر را داریم. بیشتر مفاصل کوچک دست و پا گرفتار میشوند.

البته درگیری مفاصل بزرگتر هم وجود دارد. تمام مفاصل درگیر شده در یک طرف بدن قرار دارند. در بچه هایی که یک آنتی بادی بخصوص به نام IgM rheumatoid factor RF را در خونشان دارند بیماری شدیدتر است.

آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که گلبول های سفید بدن برای مبارزه با میکروب ها میسازند ولی در این بیماری این آنتی بادی ها بر علیه خود بدن ساخته میشوند.

 

آرتریت سیستمیک Systemic

در حدود بیست درصد موارد را شامل میشوند. در این نوع از بیماری علائم درگیری قلب، کبد، طحال ، غدد لنفاوی و پوست هم وجود دارد. بیماران معمولاً تب دارند.

علت آرتریت بچه ها چیست

  در این بیماران سیستم دفاع ایمنی بدن بر ضد خودش وارد عمل میشود. علت آرتریت بچه ها به درستی شناخته شده نیست. بیماری از والدین به فرزندان به ارث نمیرسد.
 

علائم آرتریت بچه ها

 مهمترین علامت این بیماری درد مفصل است. درد معمولاً در صبح ها شدید است و در عصر ها کم میشود. اگر در اندام تحتانی باشد ممکن است موجب لنگش شود و این لنگش معمولاً در صبح ها بیشتر است.
 
گاهی هم مفصل مبتلا متورم و گرم میشود. ممکن است عضلات اطراف مفصل ضعیف شوند. بچه ای که درد مفصل دارد ممکن است اصلاً اظهار درد نکند و فقط احساس خستگی کند و تمایلی با بازی کردن نداشته باشد. گاهی غدد لنفاوی ناحیه گردن یا دیگر نقاط بدن در این بیماران بزرگ میشود.
 

 بیمار ممکن است تب کند و گاهی در پوست بدنشان لکه های قرمز صورتی پدیدار میشود. در بعضی از بیماران رشد مفصل مبتلا کم میشود.

در بعضی دیگر زیاد میشود و یا ممکن است رشد در قسمتی از یک مفصل زیاد شده و در قسمت دیگر کم شود و رشد مفصل ناهماهنگ شود. ممکن است اندام مبتلا بلندتر یا کوتاهتر از اندام دیگر شود. مشکلات چشمی در بعضی از بیماران بصورت درد در هنگام مشاهده نور شدید وجود دارد.

این مشکلات چشمی حتماً باید درمان شوند وگرنه میتوانند عوارض جدی از خود بجا بگذارند. البته همه این بیماران حتی اگر مشکل چشمی نداشته باشند باید بوسیله چشم پزشک معاینه شوند چون ممکن است عارضه چشمی این بیماری بدون علامت باشد.

مشاوره

قبلاً فکر میکردند این بیماری با افزایش سن بچه به مرور زمان خوب میشود ولی مشخص شد که نیمی از بیماران حداقل تا ۱۰ سال بعد از تشخیص، بیماریشان فعال باقی میماند مگر اینکه درمان شوند.

بیماری در بسیاری اوقات شدت میگیرد و بعد از مدتی خاموش میشود. این مراحل ممکن است چندین بار تکرار شود. گاهی بیماری برای همیشه خاموش میشود و گاهی بیماری ادامه میابد.

پزشک معالج بوسیله اطلاع از نحوه دقیق مشکلات بیمار و معاینه وی و با انجام آزمایشات و رادیوگرافی از مفاصل این بیماری را تشخیص میدهد.

درمان آرتریت بچه ها

مهم ترین اقدامات درمانی عبارتند از

 

 دارو

داروهای ضد التهاب مثل بروفن یا ناپروکسن موجب کاهش درد و التهاب در این بیماران میشود. اگر مشکلات بیمار با این داروها مرتفع نشود از داروهای دیگر مانند متوترکسات یا داروهای دیگر هم استفاده میشود.

کورتیکوستروئید ها مل پردنیزون هم در موارد شدید بیماری کاربرد دارد . البته عوارضی مثل افزایش وزن، ضعیف شدن استخوان، اختلال رشد و افزایش ابتلا به عفونت از عوارض احتمال مصرف کورتیکوستروئید ها در بچه ها است. گاهی اوقات لازم شود تا بیمار بمدت چندین سال از دارو استفاده کند.

 

 فیزیوتراپی

مهمترین اقدام فیزیوتراپ برای این بیماران آموزش و انجام نرمش هایی است که بیمار با استفاده از آنها دامنه حرکات مفاصل و قدرت عضلات اندام هایش را زیاد میکند.

شنا ورزش بسیار خوبی برای این بیماران است. موقعی که مفاصل متورم میشوند پزشک معالج ممکن است تا مدتی از اسپلینت استفاده کند تا مفصل کمتر حرکت کند.

با این کار درد و تورم کمتر میشود و احتمال تغییر شکل مفصل هم کاهش میابد. استفاده از گرمای موضعی میتواند تا حد زیادی درد مفصلی بیماران را کاهش دهد.

 

 جراحی

این بیماران بندرت نیاز به جراحی پیدا میکنند. گاهی اوقات ممکن است تغییر شکل در مفصل یا مشکلات تاندونی این بیماران نیاز به انجام عمل جراحی داشته باشد