خشکی مفصلی به معنی محدودیت در حرکت مفصل است. وقتی فرد نمیتواند مفصل خود را به راحتی حرکت دهد و احساس میکند حرکت مفصل آن نرمی قبل را نداشته و انعطاف مفصل کم شده میگویند دچار خشکی شده است.
قبل از بررسی علل خشکی مفصل باید بدانیم مفصل چیست و چه قسمت هایی دارد
آناتومی مفصل
مفصل جایی است که دو استخوان در کنار هم حرکت کرده و سطوح آنها روی هم میلغزند. روی این سطوح را لایه ای از غضروف مفصلی پوشانده است که وظیفه آن صاف و لغزنده کردن سطح استخوان و در نتیجه تسهیل حرکت مفصل است.
اطراف مفصل به توسط یک پرده بافتی کلفت پوشانده شده که به آن کپسول مفصلی میگویند. سطح درونی کپسول مفصلی لایه نازکی از بافتی به نام سینوویوم پوشیده شده است که به آن لایه یا پرده سینوویال میگویند.
وظیفه پرده سینوویال ترشح مایع مفصلی است. مایع مفصلی لزج و لیز است و موجب لغزنده شدن بیشتر سطوح مفصلی میشود. این مایع همچنین تغذیه سلول های غضروفی را به عهده دارد.
علل خشکی مفصل چیست
مفصل ممکن است به دلایلی خوب حرکت نکند که در دایره تعریف خشکی مفصل نیست. بطور مثال
♦ گاهی اوقات فرد به علت فلج عصبی یا عضلانی قادر به حرکت دادن یک مفصل نیست و یا در انجام حرکت آن ضعف دارد ولی فرد دیگری میتواند مفصل او را کاملا در تمام جهات حرکت دهد.
به عبارت دیگر حرکت اکتیو یا فعال مفصل مشکل دارد ولی حرکت پاسیو آن بی عیب است. این وضعیت را خشکی مفصل نمیگویند
♦ گاهی اوقات فرد به علت احساس درد مفصلی از حرکت دادن آن اجتناب میکند چون میبیند با حرکت دادن مفصل احساس درد وی بیشتر میگردد و اگر درد وی را بتوان با هر روشی از بین برد حرکت مفصل بخوبی و در همه جهات انجام میشود.
این وضعیت را هم خشکی مفصل نمیگویند. البته باید دانست بسیاری از موارد خشکی واقعی مفصلی همراه با درد است ولی در این موارد حتی با رفع درد نمیتوان مفصل را به خوبی حرکت داد
- روماتیسم مانند آرتریت روماتوئید، تب روماتیسمی، اسپوندیلیت انکیلوزان
- بیماری های متابولیک مانند نقرس و نقرس کاذب
- عفونت های مفصلی مانند عفونت های چرکی و عفونت سلی
- تومورهای داخل یا اطراف مفصل
- گیر کردن استخوان یا غضروفی آزاد در درون مفصل
- گیر کردن یک منیسک پاره شده در داخل مفصل
- بد جوش خوردن یک شکستگی داخل مفصلی و ایجاد سطوح ناهموار در سطح مفصل
- ایجاد استخوان اضافه و نابجا در بافت های اطراف مفصل
- کم شدن انعطاف یا کوتاه شدن بافت های اطراف مفصل مانند رباط، تاندون و عضلات
وقتی که به هر علتی بیمار یک مفصل خود را برای مدت طولانی حرکت ندهد بافت های نرم اطراف آن مانند عضلات، تاندون ها، رباط ها و کپسول مفصلی کوتاه میشوند و خاصیت کشسانی و انعطافی آنها کمتر میگردد.
این تغییرات منجر به خشکی مفصل میشوند. پس حرکت ندادن طولانی مدتی هر مفصلی به هر علتی میتواند موجب خشکی مفصل شود.
- افزایش مقدار مایع مفصلی
- رشد بافت سینوویال درون مفصل
- کلفت و ضخیم شدن کپسول مفصلی و کم شدن قابلیت ارتجاعی و انعطاف پذیری آن
- از بین رفتن غضروف مفصلی و ساییده شدن سطوح استخوانی بر روی یکدیگر
درمان خشکی مفصل چیست
درمان خشکی مفصل برحسب علت بوجود آورنده آن و اینکه چه مدتی از شروع آن گذشته است متفاوت است.
برای مثال وقتی که بدنبال شکستگی در داخل یا اطراف یکی مفصل محدودیت حرکتی در مفصل مربوطه ایجاد میشود اگر مدت زمان زیادی از شکستگی نگذشته و شکستگی هم جوش خورده باشد میتوان با انجام حرکات کششی تحت نظر فیزیوتراپ حرکات مفصلی را بهتر کرد.
اگر چند ماه از شکستگی گذشته باشد ممکن است فیزیوتراپی نتواند تاثیری در رفع محدودیت حرکتی داشته باشد.
در این موارد ممکن است پزشک جراح بتواند مفصل بیمار را در اطاق عمل و بعد از بیهوشی، خم و راست کرده و به محدودیت حرکتی آن غلبه کند.
در مواردی که مدت زیادی از شکستگی گذشته باشد تنها راه بهتر کرده دامنه حرکتی مفصل عمل جراحی است.
صرفنظر از علت خشکی مفصل، به عنوان اولین قدم درمانی میتوان با انجام نرمش های کششی تا حدی دامنه حرکتی مفصل را بهبود داده و احتمالا نیاز به جراحی را مرتفع کرد. با این حال بسیاری از بیماران نیاز به عمل جراحی پیدا میکنند.
اقدامات زیر میتوانند به برطرف کردن خشکی مفصل کمک کنند
- خروج مایع مفصلی که زیاد شده است
- خارج کردن بافت سینوویال که رشد زیادی کرده است
- خارج کردن استئوفیت ها یا استخوان های نابجا
- خارج کردن استخوان یا غضروف رها شدن در مفصل
- برطرف کردن پارگی منیسک
- اصلاح بد جوش خوردگی استخوان
- بلند کردن تاندون یا عضله یا کپسول مفصلی کوتاه شده