کشتی یکی از قدیمی ترین ورزش ها است که تقریبا هر کسی و با هر جثه ای میتواند آن را انجام دهد. کشتی ورزشی است که نیاز به قابلیت انعطاف زیاد در تمام مفاصل بدن، قدرت عضلانی زیاد و استقامت فراوان دارد. در کنار این مشخصات جسمی یک ورزشکار کشتی باید از لحاظ روحی هم قوی و با استقامت باشد.
اساس این ورزش در رقابت و مسابقه است و در رقابت های کشتی افراد را بر حسب وزن و در بسیاری موارد برحسب پارامترهای دیگری مانند سن، جنس و درجه تجربه به گروه هایی تقسیم کرده و مسابقات را در درون گروه ها انجام میدهند.
به این ترتیب هر کسی با هر وزن، سن و یا هر درجه از تجربه میتواند به این ورزش بپردازد. گرچه این رویه تا حدودی احتمال بروز آسیب های بدنی در ورزشکار را کاهش میدهد با این حال در کشتی هم مانند هر ورزش دیگری احتمال آسیب وجود دارد.
آسیب های ورزشی کشتی
شایعترین آسیب های ورزشی در کشتی موقع زمین خوردن ایجاد میشود و شایعترین محل های آسیب در کشتی سر و گردن، شانه و زانو است.
کشیدگی عضلانی در کشتی شایع بوده و میتواند در هر ناحیه ای از بدن ایجاد شود. کشیدگی عضلات کشاله ران، کشیدگی عضلات همسترینگ و عضلات پشت ساق از شایعترین آنها هستند.
کشیدگی های تاندون ها در هر مفصلی امکانپذیر است با این حال بیشتر در مچ دست و مچ پا و بصورت پیچ خوردگی و رگ به رگ شدن این مفاصل دیده میشود.
خونمردگی در نقاط مختلف بدن از معمول ترین آسیب های کشتی است که بیشتر به علت ضربه اندام به تشک ایجاد میشود.
عفونت های پوستی در کشتی بالنسبه زیاد دیده میشود. انتقال عفونت های پوستی از یک ورزشکار به ورزشکار دیگر معمولا به علت تماس پوستی بین آندو است و شایعترین آنها عفونت های قارچی پوست (بصورت حلقه های قرمز)،جوش و تاول های چرکی پوستی و تبخال است.
برای پیشگیری از این عفونت های توصیه میشود قبل و بعد از هر کشتی استحمام انجام شود، در هر جلسه کشتی لباسی که تازه شسته و تمیز شده استفاده گردد و بعد از هر تمرین، تشک کشتی با محلول ضد عفونی تمیز گردد. در صورت بروز عفونت پوستی فرد ورزشکار باید به توسط پزشک درمان شده و در دوره درمان از تماس پوستی با دیگران بپرهیزد.
دیگر آسیب های مهم ورزشی در حین کشتی عبارتند از :
سر و صورت
سر و صورت شایعترین محل آسیب در کشتی است. این آسیب ها معمولا بصورت خراشیدگی و خونمردگی دیده میشوند. ضربه محکم سر به تشک میتواند موجب بروز سردرد، گیجی و تهوع شود.
گردن
حرکات شدید سر میتواند موجب کشیدگی عضلات گردن شود و در ضربات شدید ممکن است شکستگی مهره های گردن هم بوجود آید.
مفصل زانو
در بین آسیب های زانو سه آسیب بورسیت کشکک، کشیدگی رباط و عفونت های پوستی از بقیه شایعتر هستند.
بورسیت کشکک به علت التهاب و تورم بورس جلوی آن ایجاد میشود. در کشتی به علت تماس زیاد و مکرر زانو به تشک کشتی، بورس جلوی کشکک آزرده شده و میتواند ملتهب شود. این التهاب را معمولا میتوان با استفاده از سرمای موضعی، استراحت، زانوبندهای مخصوص و استفاده از داروهای ضد التهاب درمان کرد.
آسیب رباط های جانبی و متقاطع زانو در حین کشتی معمولا به علت چرخش و پیچیده شدن ساق به بیرون ایجاد میشود. در مواردی که آسیب خفیف و بصورت کشیدگی است میتوان آن را با استفاده از استراحت، سرمای موضعی، زانوبند، بالا نگه داشتن زانو و داروی ضد التهاب درمان کرد ولی آسیب های شدیدتر معمولا نیاز به مراقبت های تخصصی پزشکی دارند.
آسیب های شدید رباط های صلیبی معمولا نیاز به عمل جراحی بازسازی دارند و ورزشکار معمولا ۹-۶ ماه بعد از جراحی میتواند به فعالیت ورزشی خود بازگردد.
سندروم ایلیوتیبیال باند و پارگی منیسک از دیگر آسیب های زانو هستند که در کشتی گیران دیده میشوند.
آسیب های شانه
معمول ترین آسیب های شانه در کشتی تاندنیت روتاتور کاف، دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولر، دررفتگی شانه و شکستگی ترقوه است.
آسیب های آرنج
دررفتگی آرنج بخصوص در حین زمین خوردن ایجاد میشود. سندروم تونل کوبیتال و دررفتگی سر استخوان رادیوس هم از دیگر آسیب های حین کشتی است.
مچ پا
رسیدن به وزن مناسب یکی از دغدغه های مهم بسیاری از کشتی گیران است. این مهم در بلند مدت و با کمک مربی دلسوز و یک متخصص تغذیه خوب امکانپذیر است.
وقتی کشتی گیر وزن را در حد کلاس خود کنترل کند کم کردن یکی دو کیلو از آن در موقع مسابقه مسئله مهمی نخواهد بود ولی استفاده از روش های غیر اصولی مانند پوشیدن لباس نایلونی یا استفاده زیاد از سونا به منظور عرق کردن و از دست دادن آب میتواند خطرات زیادی را به همراه داشته باشد و مسلما قوای بدنی ورزشکار را هم کاهش میدهد.