عمل جراحی بلند کردن تاندون چیست

تاندون ها نوارها یا طناب های بافتی محکم ولی قابل انعطافی هستند که از یک سر به عضله و از سر دیگر به استخوان متصل میشوند. وظیفه تاندون ها انتقال نیروی عضله به استخوان و حرکت دادن آن است.

در بعضی بیماری ها طول تاندون کوتاه شده و این کوتاهی موجب تغییر شکل مفصل میگردد. بطور مثال کوتاه بودن تاندون آشیل در پشت مچ پا موجب میشود تا فرد نتواند مچ پای خود را به بالا بیاورد. کف پای این افراد همیشه به سمت پایین بوده و این بیماران روی پنجه پا راه میروند.

در بیماری های مختلفی عمل جراحی بلند کردن تاندون میتواند کمک کننده باشد. بیماری های عصبی و عضلانی مهمترین آنها هستند. در پولیومیلیت یا فلج اطفال به علت کوتاه شدن عضلات، مفاصل تغییر شکل میدهند. در این بیماری میتوان با بلند کردن تاندون عضلات کوتاه شده شکل طبیعی مفصل را اعاده کرد.

عمل جراحی بلند کردن تاندون به روش های گوناگونی صورت میگیرد. معمول ترین آنها روش Z-plasty است. در این روش تاندون به صورت شکل Z بریده شده و سپس با باز کردن محل بریدگی آن را بصورت دیگری میدوزند.

بعد از عمل جراحی بلند کردن تاندون معمولا مفصل نزدیک آن تا چند هفته به کمک آتل یا اسپلینت بیحرکت میشود تا تاندون فرصت ترمیم محل جراحی را داشته باشد.

پس از آن بیمار تحت درمان های فیزیوتراپی بصورت انجام نرمش های کششی و تقویتی قرار میگیرد تا بتدریج قدرت تاندون و قابلیت انعطاف آن و همچنین قدرت عضله متصل به آن بیشتر شود.

از عمل جراحی بلند کردن تاندون در موارد زیادی استفاده میگردد که نمونه هایی از آن در زیر ذکر شده است.