پارگی تاندون عضله دوسر بازویی در محل اتصال به استخوان های ساعد بیشتر در مردان میانسال و در هنگام فعالیت های بدنی شدید مانند بلند کردن وزنه های سنگین ایجاد میشود.
پارگی تاندون عضله دوسر بازویی در پایین آن نادرتر از پارگی تاندون بالایی آن در ناحیه شانه است بطوریکه پارگی در ناحیه آرنج تنها سه درصد کل پارگی های تاندون دوسر بازویی را تشکیل میدهد.
آناتومی
وقتی کف دست به سمت جلو است سوپیناسیون و وقتی پشت دست به سمت جلو است پروناسیون است
تاندون عضله دوسر بازویی چگونه پاره میشود
شایعترین مکانیسم پاره شدن این تاندون در ناحیه آرنج بلند کردن جسم سنگین است. این پارگی بیشتر در مردان میانسال و هنگامی ایجاد میشود که بیمار سعی میکند جسمی بسیار سنگینتر از توانایی خود را در حالیکه آرنج وی خم شده است بلند کند.
با پاره شدن تاندون یک صدای ناگهانی در آرنج به گوش رسیده و درد شدیدی در جلوی آرنج احساس میشود. درد بتدریج کم شده و جلوی آرنج متورم و کبود میگردد. سعی در خم کردن آرنج موجب میشود عضله بصورت یک گردی در بالای آرنج جمع شود.
پاره شدن این تاندون موجب کاهش قدرت خم کردن آرنج و چرخش آن به بیرون میشود. تشخیص این آسیب با معاینه بیمار و ندرتا با کمک ام آر آی صورت میگیرد.
جمع شدن عضله بازو به بالا و خونمردگی پوست روی آن بدنبال پارگی تاندون
درمان پارگی تاندون عضله دوسر بازویی در ناحیه آرنج چیست
در صورتیکه سن بیمار بالا بوده و کم شدن قدرت عضله دوسر و تغییر شکل آن برای بیمار مسئله ای نباشد میتواند آن را بدون جراحی درمان کرد.
درمان در این وضعیت شامل مدتی استراحت آرنج با آویزان کردن آن به گردن و استفاده از داروهای ضد التهاب است. در این روش درمانی قدرت خم کردن آرنج و چرخش خارچی ساعد به طرز محسوسی کاهش میابد.
در غالب موارد پارگی، بخصوص در افراد جوانتر درمان مناسب نیازمند انجام عمل جراحی است. این جراحی هر چه زودتر انجام شود با نتایج درمانی بهتری همراه خواهد بود.
در مواردی که جراحی زود انجام شود میتوان سر تاندون را که از توبروزیته استخوان رادیوس کنده شده مجددا به آن استخوان متصل کرد ولی وقتی بیش از ۴-۳ هفته از زمان پارگی گذشته باشد به علت انقباض عضله دوسر، تاندون آن به سمت بالا رفته و کوتاه میشود.
در این زمان دیگر نمیتوان با پایین کشیدن تاندون آن را به وضعیت اولیه خود در محاذات توبروزیته رادیوس رساند. درمان در این شرایط استفاده از پیوند یا گرافت تاندونی است.
برای جراحی این بیماران از آلوگرافت یعنی بافت پیوندی که از فرد متوفی گرفته شده استفاده میگردد. معمول ترین تاندون های پیوندی در این بیماران استفاده از آلوگرافت تاندون همسترینگ و یا آلوگرافت تاندون آشیل است.
این تاندون های پیوندی بین سر کنده شده تاندون دوسربازو و توبروزیته استخوان رادیوس قرار گرفته و آنها را به یکدیگر متصل میکند.
