رسوب کلسیم در تاندون های شانه موجب التهاب در آنها و بدنبال آن بروز درد میشود. این بیماری بیشتر در افراد بالای ۴۰ سال دیده میشود.
آناتومی کاربردی
در بیماری تاندونیت کلسیفیک Calcific tendonitis که به آن تاندینیت کلسیفیک هم میگویند کلسیم در تاندون های روتاتور کاف رسوب میکند. روتاتور کاف تعدادی عضله در اطراف شانه هستند که به سر استخوان بازو چسبیده و آنرا در داخل حفره گلنوئید پایدار نگه میدارند.
عضلات روتاتور کاف شامل چهار عضله سوپرااسپیناتوس، اینفرااسپیناتوس، ترس مینور و ساب اسکاپولاریس است. رسوب کلسیم در این بیماری بیشتر در تاندون عضله سوپرااسپیناتوس ایجاد میشود.
تاندینیت کلسیفیک چگونه بوجود میاید
تاندونیت کلسیفیک با دو مکانیسم در شانه ایجاد میشود.
♦ با افزایش سن جریان خون روتاتور کاف کاهش یافته و بدنبال آن تاندون ضعیف میشود. بدنبال این ضعف با هر حرکتی که در شانه ایجاد میشود رشته های تشکیل دهنده تاندون ریش ریش و خراب شده و در آنها پارگی هایی ایجاد میشود
این پارگی ها در ابتدا ظریف و میکروسکوپی است و بتدریج این پارگی ها بیشتر و بیشتر میشوند. بدن سعی میکند این پارگی ها را ترمیم کند ولی در حین روند ترمیم املاح کلسیم بر روی تاندون رسوب میکنند.
♦ به عللی تاندون روتاتور کاف ملتهب میشود. بدنبال این التهاب املاح کلسیم در تاندون رسوب میکنند. بعد از مدتی این کلسیم به توسط خود بدن مجددا جذب میشود. در حین جذب کلسیم حداکثر درد در ناحیه شانه ایجاد میشود. در این زمان است که التهاب تاندون بتدریج کم شده و بهبود میابد.
اینکه به چه علت در این وضعیت ها کلسیم بر روی تاندون رسوب میکند مشخص نیست.
علائم تاندونیت کلسیفیک چیست
در حین رسوب کلسیم دردی در ناحیه شانه وجود ندارد و یا درد خفیف است و درد زمانی شروع میشود که بدن شروع به بازجذب آن میکند. درد شانه در این بیماران موجب میشود بیمار شانه خود را کمتر حرکت دهد.
این درد در حرکات شانه مثل بالا بردن دست به بالای سر بیشتر میشود. درد ممکن است آنقدر شدید شده که مانع خوابیدن فرد شود.
تشخیص این بیماری معمولا با رادیوگرافی ساده از شانه است که رسوب کلسیم بصورت لکه های سفیدی در بالای سر استخوان بازو دیده میشود.
درمان تاندونیت کلسیفیک چیست
درمان بیماری در ابتدا استفاده از اقدامات غیر جراحی مانند کاهش فعالیت های بدنی و دادن استراحت به شانه بصورت محدود کردن حرکات آن است. استفاده از داروهای ضد التهابی مانند پیروکسیکام و یا بروفن در این زمان میتواند موجب کاهش درد شود.
اقدام دیگری که ممکن است به توسط پزشک انجام شده و درد بیمار را کاهش دهد خروج کلسیم است.
پزشک ارتوپد از طریق سوزن مقداری سرم را به درون محل تجمع املاح کلسیم تزریق کرده و سپس سعی میکند آنها را از طریق همان سوزن بیرون بکشد.
فیزیوتراپی بصورت استفاده از گرما یا سرما، اولتراسوند، شوک ویو تراپی Shock wave therapy هم ممکن است درد بیمار را کاهش دهند. اولتراسوند، شوک ویو تراپی ممکن است بتوانند با تبدیل کردن کلسیم رسوب کرده به تکه های بسیار ریز موجب شوند تا بدن بتواند آنها را بهتر جذب کند.
در صورتی که اقدامات ذکر شده نتواند درد بیمار را کاهش دهد اقدام به عمل جراحی میشود. در این جراحی که معمولا با کمک آرتروسکوپ صورت میگیرد کلسیم رسوب کرده در تاندون خارج میشود.