شکستگی ساق پا از جمله شایعترین شکستگی های بدن و اندام تحتانی است. در این مبحث در مورد شکستگی هر دو استخوان ساق و شکستگی هر کدام از آنها به تنهایی بحث میشود.
شکستگی ساق پا میتواند بر اثر ضربات مستقیم یا غیر مستقیم ایجاد شود. ضربات مستقیم مانند تصادفات اتومبیل یا موتورسیکلت است. در این آسیب ها معمولا شکستگی بصورت عرضی یا خرد شده است.
به علت شدت بالای این نوع از ضربات و اینکه استخوان درشت نی دقیقا زیر پوست قرار گرفته است این شکستگی ها به آسانی تبدیل به شکستگی باز میشوند.
گاهی اوقات هم شکستگی ساق بدنبال ضربات غیر مستقیم بخصوص در حین ورزش ایجاد میشود. در این حالات چون مکانیسم شکستگی معمولا به صورت پیچ خوردن ساق است خط شکستگی معمولا بصورت مارپیچی است.
علائم شکستگی ساق پا
مهمترین علامت شکستگی ساق پا درد در ناحیه ساق است. درد با فشار به محل شکستگی و یا حرکت دادن محل شکستگی بیشتر میشود. بیمار قادر به راه رفتن با پای شکسته نیست.
ساق متورم شده و ممکن است به علت جابجا شدن قطعات شکستگی، ساق تغییر شکل بدهد. اگر شکستگی باز باشد زخم پوستی دیده میشود و ممکن است لبه استخوان های شکسته شده از درون زخم دیده شوند.
از عوارض بسیار مهم این شکستگی سندروم کمپارتمان است که به علت خونریزی و تورم شدید ساق ایجاد شده و میتواند موجب عواقب جبران ناپذیری برای بیمار شود. بنابراین در هر بیماری که دچار شکستگی ساق پا شده است باید معاینات لازم برای رد یا اثبات این عارضه به عمل بیاید.
احتمال آسیب به عروق و اعصاب ساق در این شکستگی ها وجود دارد و پزشک معالج معاینات عروقی و عصبی اندام را به دقت در مورد این بیماران انجام میدهد.
تشخیص قطعی این شکستگی ها با استفاده از رادیوگرافی ساده صورت میگیرد. رادیوگرافی میتواند شکل شکستگی و میزان جابجایی را نشان دهد.
درشکستگی ساق پا معمولا هر دو استخوان درشت نی و نازک نی شکسته میشوند ولی ندرتا ممکن است هرکدام از این استخوان ها به تنهایی هم دچار شکستگی شوند.
شکستگی ساق پا در استخوان درشت نی (تیبیا) به تنهایی
این شکستگی معمولا به علت ضربات مستقیم به ساق بوجود میایند. در این شکستگی قطعات معمولا جابجایی کمی دارند. درد بر روی استخوان درشت نی همراه با تورم در ناحیه شکستگی وجود دارد.
به علت جابجایی کم قطعات، تغییر شکل ظاهری در ساق وجود ندارد و به همین علت ممکن است بیمار به شکستگی شک نکرده و به پزشک مراجعه نکند.
شکستگی ساق پا در استخوان نازک نی ( فیبولا) به تنهایی
این شکستگی ها اکثرا به علت ضربه مستقیم به کناره خارجی ساق ایجاد میشوند. در این موارد خط شکستگی معمولا عرضی است. گاهی اوقات شکستگی استخوان نازک نی همراه با شکستگی قوزک مچ پا و یا بدنبال پیچ خوردگی مچ پا ایجاد میشود. در این موارد شکل شکستگی معمولا بصورت مارپیچی است.
در این شکستگی هم درد بر روی استخوان نازک نی است و این درد با فشار دادن به محل شکستگی بیشتر میشود. بیمار معمولا میتواند راه برود و به همین خاطر اکثر بیماران به شکستگی شک نکرده و به پزشک مراجعه نمیکنند. در شکستگی های قسمت های بالایی استخوان نازک نی ممکن است عصب پرونئال ( عصب نازک نئی) آسیب ببیند.
درمان شکستگی ساق پا چگونه است
در درمان شکستگی ساق پا پزشک معالج در اکثر اوقات فقط اقدام به جااندازی و درمان شکستگی استخوان درشت نی میکند و معمولا کاری با استخوان نازک نی ندارد. نازک نی معمولا بدون درمان خودش جوش میخورد و در صورتی هم که جوش نخورد مشکل خاصی در عملکرد ساق ایجاد نخواهد کرد.
ممکن است قطعات شکسته شده استخوان نازک نی با کمی جابجایی جوش بخورند که این هم مشکلی برای بیمار ایجاد نخواهد کرد. در مواردی بخصوص در شکستگی های قسمت های بالایی و یا پایینی استخوان درشت نی ممکن است پزشک معالج علاوه بر استخوان درشت نی، نازک نی ( فیبولا) را هم جااندازی و فیکس کند.
درمان شکستگی ساق پا ممکن است با روش های غیر جراحی یا جراحی انجام شود.
روش غیر جراحی درمان شکستگی ساق پا
از این روش در شکستگی هایی که اصلا جابجایی ندارند یا در آنهایی که جابجایی کمی دارند استفاده میشود.
شکستگی ساق پا بدون جابجایی
در مواردی که شکستگی ساق پا بدون جابجایی است یعنی قطعات شکسته شده نسبت به هم حرکت نکرده اند باید از جابجا شدن شکستگی تا وقتی قطعات به هم جوش میخورند جلوگیری کرد.
در این موارد درمان به صورت گچ گیری است. کف پا و ساق بیمار تا مفصل زانو گچ گیری میشود ( به نحوی که بیمار بتواند زانوی خود را خم و راست کند) و به بیمار توصیه میشود با کمک عصای زیر بغل راه برود و پای شکسته شده را هم بر زمین قرار دهد.
بر حسب شدت شکستگی و وضعیت بیمار، گچ پس از ۱۲-۶ هفته خارج شده و نرمش های خاصی جهت بدست آوردن دامنه حرکات مچ پا و تقویت عضلات ساق انجام میشود. در چند هفته اولی که ساق بیمار در گچ قرار دارد پزشک معالج چند بار از آن رادیوگرافی به عمل میاورد تا مطمئن شود شکستگی جابجایی پیدا نخواهد کرد.
شکستگی ساق پا با جابجایی کم
تعدادی از متخصصین ارتوپدی در مواردی که با شکستگی جابجا شده ساق مواجه میشوند ترجیح میدهند بجای عمل جراحی از جااندازی بسته و به دنبال آن گچ گیری استفاده کنند.
یکی از مشکلات این نوع درمان اینست که وقتی مچ پای بیمار به مدت سه ماه در گچ میماند پس از خروج از گچ دچار محدودیت حرکتی میشود که ممکن است با فیزیوتراپی و انجام نرمش های لازم هم بطور کامل بهبود نیابد.
این محدودیت حرکتی بخصوص در بیماران مسن بیشتر دیده میشود. با این حال در بیماران جوان و در شکستگی هایی که جابجایی استخوان های شکسته شده زیاد نیست میتوان از این روش هم استفاده کرد.
در این روش، پزشک معالج شکستگی ساق پا را در اطاق عمل و تحت بیهوشی عمومی جااندازی کرده و سپس اندام تحتانی را در گچ بلندی قرار میدهد.
در چند روز اول پس از گچ گیری بیمار باید در منزل دراز کشیده و ساق را در سطحی بالاتر از سطح قلب خود نگه دارد تا از ورم آن جلوگیری کند. به بیمار توصیه میشود انگشتان پا را مرتبا حرکت دهد و عضلات چارسر ران را بطور مرتب و بصورت ایزومتریک منقبض کند.
پزشک معالج در چند هفته ابتدایی بطور مکرر از ساق عکسبرداری میکند تا اگر شکستگی دچار جابجایی مجدد شد متوجه آن شده و اقدامات لازم را انجام دهد.
پس از حدود یک هفته بیمار میتواند با دو عصای زیر بغل بدون اینکه پای طرف شکسته را بر زمین بگذارد راه برود. پس از حدود شش هفته گچ بلند بیمار با یک گچ کوتاه عوض میشود تا بیمار بتواند زانوی خود را خم و راست کند. این گچ دوم هم به مدت شش هفته دیگر باقی مانده و سپس خارج میشود.
عمل جراحی شکستگی ساق پا
در مواردی که شکستکی جابجایی زیادی داشته باشد معمولا برای درمان از جراحی استفاده میشود. انواع روش های جراحی در درمان شکستگی های ساق عبارتند از
عمل شکستگی ساق پا با میله داخل استخوانی
میله داخل استخوانی وسیله استاندارد برای فیکس کردن شکستگی های ناحیه وسطی استخوان درشت نی است.
در اطاق عمل و پس از بیهوشی یا بیحسی، ابتدا قطعات شکسته شده بصورت بسته جااندازی شده و سپس پزشک معالج با شکاف طولی چند سانتیمتری که در جلوی زیر زانو میدهد سوراخی را در قسمت های بالایی استخوان درشت نی ایجاد کرده و از طریق آن میله داخل استخوانی Intramedullary nail را به درون کانال استخوان تیبیا ( درشت نی) میفرستد.
این میله تمام طول کانال استخوانی از بالا تا پایین استخوان درشت نی را طی کرده و قطعات شکسته شده را محکم در کنار یکدیگر قرار میدهد.
این میله یا نیل داخل استخوان در بالا با دو پیچ و در پایین هم با دو پیچ به استخوان درشت نی متصل و محکم میشود.
تمامی این مراحل با استفاده از دستگاه های رادیوگرافی خاصی بنام فلوروسکوپی انجام شده و پزشک معالج مراحل جااندازی و گذاشتن میله داخل استخوانی را با استفاده از اشعه ایکس و روی مانیتور دستگاه کنترل میکند. به کل این مراحل و روش گفته شده جااندازی بسته و تثبیت با میله داخل استخوانی Closed intramedullary nailing میگویند.
در موارد نادری ممکن است برای جااندازی قطعات شکسته شده نیاز باشد که جااندازی باز انجام شود یعنی با شکاف دادن پوست، قطعات شکسته شده دیده شده و با ایزارهایی در کنار هم قرار داده شوند ولی پزشک معالج سعی میکند تا حد ممکن از روش جااندازی بسته استفاده کند چون عوارض کمتری داشته و شکستگی زودتر جوش میخورد.
در اینجا ذکر دو نکته مهم است.
اول: در روش جااندازی بسته و گذاشتن میله داخل استخوانی ممکن است قطعات شکسته شده بطور کاملا دقیق در کنار یکدیگر قرار نگرفته باشند و بیمار با دیدن رادیوگرافی بعد از عمل ناراحت شود.
هدف از جااندازی بسته شکستگی ساق پا بدست آوردن طول اولیه استخوان درشت نی و بدست آوردن امتداد طولی مناسب در این استخوان است و جااندازی خیلی دقیق قطعات شکسته شده ممکن است عملی و حتی مطلوب نباشد.
بنابراین اگر دو هدف ذکر شده بدست آید جابجایی مختصر قطعات مشکلی ایجاد نخواهد کرد. البته این جابجایی نباید از حد مشخصی بیشتر باشد و تصمیم گیری در مورد جابجایی قابل قبول به عهده پزشک معالج است.
دوم: همانطور که ذکر شد در درمان شکستگی ساق پا پزشک معالج در اکثر اوقات فقط اقدام به جااندازی و درمان شکستگی استخوان درشت نی میکند و کاری با استخوان نازک نی ندارد.
در مواردی بخصوص در شکستگی های قسمت های بالایی و یا پایینی استخوان درشت نی ممکن است پزشک معالج علاوه بر استخوان درشت نی، نازک نی ( فیبولا) را هم جااندازی و فیکس کند.
این جااندازی ممکن است بصورت بسته یا باز انجام شود و فیکس کردن استخوان پس از جااندازی با استفاده از میله داخل استخوانی و یا پیچ و پلاک انجام میشود.
عمل شکستگی ساق پا با استفاده از پیچ و پلاک
در شکستگی سا ق پا که در قسمت های بالایی و یا پایینی درشت نی باشند ممکن است استفاده از میله داخل استخوانی روش مناسبی نباشد.
در این موارد پزشک معالج ممکن است برای تثبیت شکستگی از پیچ و پلاک استفاده کند. در این موارد هم جااندازی بسته شکستگی به جااندازی باز اولویت دارد.
جراحی با استفاده از اکسترنال فیکساتور ساق پا
در شکستگی های باز پزشک معالج پس از خارج کردن اجسام خارجی درون زخم و خارج کردن بافت های مرده، اقدام به جااندازی شکستگی میکند. در این موارد برای تثبیت و بیحرکت کردن قطعات شکسته شده ممکن است از اکسترنال فیکساتور ساق پا استفاده شود.
مورد استفاده دیگر اکسترنال فیکساتور بیحرکت کردن موقت شکستگی در مواردی است که وضعیت کلی بیمار به علت آسیب به دیگر مناطق بدن بحرانی است و تحمل اعمال جراحی طولانی را ندارد.
در این موارد ابتدا قطعات شکستگی بطور موقت به توسط اکسترنال فیکساتور ساق پا بیحرکت شده و سپس بیمار به برای مراقبت به آی سی یو فرستاده میشود. پس از چند روز که حال عمومی بیمار بهتر شد میتوان اکسترنال فیکساتور را خارج کرده و از میله داخل استخوانی استفاده کرد.
درمان شکستگی استخوان نازک نی پا
بیمار میتواند برای کاهش درد روی ساق را با باند کشی بسته و به مدت چند روز در حین راه رفتن از عصای زیر بغل استفاده کند.
درمان شکستگی ساق در بچه ها
در بچه ها درمان شکستگی ساق معمولا با استفاده از جااندازی بسته و گچ گیری است و ندرتا نیاز به انجام عمل جراحی وجود دارد. مدت گچ گیری هم در بچه ها کم تر است چون شکستگی ساق آنها زودتر جوش میخورد.
آیا جوش نخوردن شکستگی نازک نی مهم است
استخوان های ساق درشت نی (تیبیا) و نازک نی (فیبولا) هستند و در شکستگی ساق پا معمولا هر دو این استخوان ها شکسته میشوند. با این حال در درمان این شکستگی ها تاکید بیشتر پزشک معالج بر شکستگی استخوان درشت نی است.
علت اینست که استخوان درشت نی بسیار از نازک نی قویتر بوده و قسمت عمده وزن بدن به توسط درشت نی تحمل میشود بنابراین کارکرد ساق بیشتر به عهده این استخوان است.
در اعمال جراحی شکستگی ساق پا گرچه هر دو استخوان آن شکسته اند، در غالب موارد پزشک جراح فقط استخوان درشت نی را جااندازی کرده و آنرا با پیچ و پلاک یا میله داخل استخوانی فیکس کرده و کاری با استخوان نازک نی ندارد.
در این موارد ممکن است شکستگی استخوان درشت نی به خوبی جوش خورده ولی شکستگی نازک نی یا جوش نخورده باقی مانده و یا کج جوش بخورد.
این جوش نخوردن یا کج جوش خوردن استخوان نازک نی در غالب اوقات مشکلی برای بیمار ایجاد نکرده و علامتی نخواهد داشت. این موارد نیازی هم به درمان نخواهند داشت.
با این حال در بعضی موارد بخصوص مواقعی که شکستگی استخوان نارک نی در پایین آن یعنی در بالای مچ پا ایجاد میشود جوش نخوردن یا کج جوش خوردن آن ممکن است با مشکلاتی برای بیمار همراه شود. این موارد نیاز به درمان دارند.
آیا شکستگی استخوان کوچک ساق پا ( نازک نی) نیاز به جراحی دارد
استخوان نازک نی با داشتن عضلات زیاد در اطراف خود و با وجود عروق خونی خوب معمولا بدون درمان خاصی جوش میخورد. البته این جوش خوردن ممکن است در تصویر رادیوگرافی بعد از دو ماه دیده نشده و نیاز به زمان بیشتری برای دیدن آن باشد.
در بعضی موارد ممکن است شکستگی این استخوان به علت جابجایی زیاد جوش نخورد. این جوش نخوردن در غالب موارد علامتی نداشته و مشکلی برای بیمار بوجود نمیاورد و نیازی هم به درمان نخواهد داشت. فقط تعداد معدودی از جوش نخوردگی های استخوان نازک نی نیاز به درمان دارند.
شکستگی استخوان نازک نی در ساق و کج جوش خوردن آن
نکته مهم در درمان شکستگی ساق پا اینست که به علت اهمیت بیشتر استخوان درشت نی پزشک معالج فقط همین استخوان را جااندازی کرده و کاری با استخوان نازک نی ندارد.
بعد از جوش خوردن درشت نی استخوان نازک نی ممکن است کج جوش خورده و یا اصلا جوش نخورد. با این حال کج جوش خوردن و یا جوش نخوردن نازک نی معمولا مشکلی برای فرد ایجاد نخواهد کرد.
در مواردی ممکن است پزشک معالج بجز جااندازی درشت نی، استخوان نازک نی را هم جااندازی کند. این ها مواردی هستند که شکستگی استخوان نازک نی در نزدیکی مچ پا ایجاد شده است.
در این حالات پزشک ارتوپد در حین جراحی ساق، هم استخوان درشت نی و هم استخوان نازک نی را جااندازی کرده و با پیچ و پلاک یا میله داخل استخوانی فیکس و بیحرکت میکند.
بعد از جراحی شکستگی ساق پا از کی میتوانم راه بروم
شکستگی استخوان درشت نی بعد از جراحی معمولا در عرض سه ماه به اندازه ای جوش میخورد که فرد بتواند بدون کمک و بدون استفاده از عصا راه برود. با این حال تمام بیماران قبل از راه رفتن باید به توسط پزشک معاینه شده و از ساق آنها رادیوگرافی به عمل آید.
در صورتیکه در رادیوگرافی جوش خوردگی شکستگی درشت نی دیده شود فرد میتواند بدون عصا راه برود با این حال دویدن و انجام فعالیت های ورزشی مستلزم اقداماتی بیش از این است.
بعد از اینکه بیمار توانست بدون عصا راه برود در ابتدا باید با انجام نرمش های کششی قابلیت انعطاف مفاصل زانو و مچ پا را افزایش داده و به حد قبل از شکستگی برساند. سپس با انجام نرمش های تقویتی باید قدرت عضلات ساق را بیشتر کرد.
بیمار بتدریج سرعت راه رفتن خود را بیشتر میکند و بعد از مدتی شروع به دویدن میکند. در ابتدا آرام میدود ولی بتدریج مدت و شدت دویدن را افزایش میدهد.
وقتی بیمار توانست به راحتی بدود باید شروع به انجام نرمش هایی برای بدست آوردن مهارت های ورزشی کند.
هر ورزشی نیاز به مهارت هایی دارد که خاص خود آن ورزش است. حتی اگر بیمار قبل از شکستگی این مهارت ها را داشته است بعد از شکستگی این توانایی ها کم میشوند. پس وی باید مجددا شروع به انجام تمریناتی برای بازیابی مهارت ها کند.
آیا با وجود پلاک در ساق میتوانم فوتبال کنم
بعد از درمان شکستگی ساق پا و بعد از جوش خوردن استخوان، بیمار میتواند بدون کمک عصا راه برود و بعد از مدتی که عضلات ساق و ران قدرت کافی پیدا کردند فرد میتواند بدود ولی انجام ورزش های سنگین مثل فوتبال نیاز به کمی احتیاط دارد.
پلاک هایی که برای درمان شکستگی ها بکار میروند بر روی استخوان قرار گرفته و با چند عدد پیچ به آن متصل میشوند. جنس این پلاک ها از آلیاژ استیل بوده و قابلیت انعطاف آنها با استخوان متفاوت است. این اختلاف در رفتار مکانیکی موجب میشود تا در هنگام راه رفتن نیروهای وزن بیش از اینکه از استخوان درشت نی عبور کنند از پلاک رد شوند.
استحکام استخوان ها تا حد زیادی وابسته به نیروهایی است که به آنها وارد میشود. در اندام تحتانی این نیروها شامل وزن فرد میشوند. با راه رفتن فرد مرتبا نیروهای وزنی به استخوان ها وارد شده و این نیروها بر روی شکل دهی به استخوان و استحکام آنها تاثیرگذار خواهند بود.
در صورتی که این نیروها به ساق وارد نشوند استخوانی که در زیر پلاک قرار دارد دچار پوکی شده و قدرت خود را تا حدودی از دست میدهد.
این وضعیت در افرادی که فعالیت های بدنی آنها در حد راه رفتن یا دویدن است مشکلی ایجاد نمیکند ولی در کسانی که ممکن است ضربات شدیدی به ساق آنها وارد شود ممکن است مشکل زا باشد. ضعیف بودن نسبی استخوان احتمال شکستگی های بعدی را بیشتر میکند.
بنابراین توصیه میشود اگر فرد قصد انجام فوتبال یا فوتسال بصورت حرفه ای را دارد بعد از جوش خوردن شکستگی و گذشت حدود ۲-۱.۵ سال و با تائید پزشک معالج پلاک را از ساق خارج کند. پس از خارج کردن پلاک میتوان با اجازه پزشک معالج فعالیت های شدید ورزشی مانند فوتبال یا فوتسال را انجام داد.
درمان تاول ساق پا بدنبال شکستگی استخوان ساق پا چیست
تاول اندام که به دنبال شکستگی ایحاد میشود نشانه شدت زیاد ضربه ایست که به اندام وارد شده است. تاول بدنبال تورم اندام ایجاد میشود. بدنبال هر شکستگی اندام تا حدی متورم میگردد. وقتی این تورم زیاد باشد ممکن است با تاول همراه شود.
تورم شدید اندام میتواند همراه با سندروم کمپارتمان باشد. سندروم کمپارتمان ساق از عوارض مهم شکستگی است که بدنبال تورم شدید ایجاد شده و موجب کاهش و یا حتی قطع خونرسانی به اندام میشود.
این عارضه باید سریعا و بصورت اورژانس درمان شود. پس هر گاه بیماری که شکستگی ساق پا دارد تاول میزند باید حتما به فکر سندروم کمپارتمان بود و وجود آنرا بررسی کرده و در صورت وجود درمان کرد.
بدترین نوع تاول ها آنهایی هستند که حاوی خون بوده و به آنها تاول خونی میگویند.
عمل جراحی در ناحیه ای که پوست تاول دارد خطر عفونت محل جراحی را بیشتر میکند. وقتی پوست ساق تاول دارد پزشک معالج تا مدتی جراحی را به تعویق میندازد تا تاول برطرف شود.
این زمان ممکن است یکی دو هفته طول بکشد. بیمار به هیچ وجه نباید تاول را بترکاند. در صورتیکه نیاز باشد پزشک این کار را با مراقبت های ویژه انجام میدهد. پوست روی تاول بهترین محافظ برای اندام است.
اما در مورد ارتباط سن با جوش خوردن شکستگی باید گفت گرچه در سنین بالا جوش خوردن شکستگی ها ممکن است با مشکلاتی همراه باشد ولی شکستگی های ساق حتی در افراد مسن در غالب موارد با یک درمان خوب، جوش میخورند.
آیا رانندگی برای شکستگی استخوان های ساق پا مضر است
شکستگی ساق پا به حدود سه ماه زمان برای جوش خوردن نیاز دارد. البته روند جوش خوردن شکستگی از همان زمان ضربه شروع میشود ولی اینکه جوش خوردگی استحکام کافی را برای راه رفتن بعد از شکستگی ساق پا بدست آورد سه ماه زمان میخواهد.
در حین رانندگی ساق به پایین آویزان میشود. در دو سه هفته اول بعد از جراحی آویزان شدن ساق به پایین تورم ساق را بیشتر کرده و مضر است پس در این بازه زمانی رانندگی مضر است.
برای رانندگی مچ پا باید به راحتی و بدون درد بتواند به بالا و پایین و خارج و داخل حرکت کند. توانایی در انجام این حرکات مستلزم انجام نرمش های طبی است که تحت نظر پرشک معالج و فیزیوتراپ بعد از عمل جراحی انجام میشود.
اگر بیمار نرمش ها را درست انجام بدهد معمولا بعد از حدود یک ماه میتواند مچ پا را به راحتی و در همه جهات بدون درد حرکت دهد. در این زمان اگر تورم ساق هم از بین رفته باشد میتواند رانندگی کند.
البته توصیه میشود در حین رانندگی کف پا یا ساق به توسط باند کشی کمی محکم بسته شود و یا بیمار یک جوراب واریس کمی تنگ به پا کند.
هدف از این کار پیشگیری از تورم بیشتر ساق بدنبال آویزان شدن به پایین است. با این حال در این زمان بیمار نباید مدت زیادی پا را به پایین آویزان کند.
حدود یک ماه که گذشت بیمار میتواند با انجام نرمش های تقویتی عضلات ساق را قویتر کند. در این حال وی میتواند تسلط بیشتر و بهتری بر روی اهرم های پایی اتومبیل داشته باشد و بهتر رانندگی کند.
آیا بالا نگه داشتن پا بعد از جراحی شکستگی ساق پا خوب است
بالا نگه داشتن پا موجب کاهش تورم آن میشود و تورم اصلا خوب نیست. تورم موجب درد میشود. تورم موجب میشود تا خونرسانی به بافت متورم کم شده و در نتیجه بهبود مشکلات آن به تعویق افتد و تورم احتمال عفونت را بیشتر میکند پس به هر طریقی باید از این مشکل دوری کرد.
با بالا نگه داشتن پا بازگشت خون وریدی از آن به سمت قلب بیشتر شده و تورم آن کمتر میشود. این روند وقتی ایجاد میشود که سطح ساق از قلب بالاتر باشد.
پس اینکه بنشینیم و یکی دو بالشت زیر پا بگذاریم کافی نیست. ساق باید از سطح قلب بالاتر باشد. برای اینکار باید دراز کشید و یکی دو بالشت را زیر ساق گذاشت تا ارتفاع ساق نسبت به زمین حدود یک وجب بالاتر از قلب باشد.
این کار را باید در یک هفته اول بعد از شکستگی انجام داد. در هفته های بعد هر وقت ساق ورم کرد باید این کار تکرار شود.
بالا نگه داشتن ساق و کاهش تورم آن ممکن است تاثیر محسوسی بر روی مدت زمان لازم برای جوش خوردن شکستگی نداشته باشد ولی مشکلات بیمار را کمتر کرده و موجب میشود بیمار راحتتر با شکستگی خود کنار بیاید.
علت ورم پای من بعد از شکستگی ساق و درمان با گچ چیست
وقتی شکستگی ساق پا تحت عمل جراحی قرار میگیرد پزشک معالج برای کاهش درد بیمار و کمک به ترمیم زخم جراحی کل اندام تحتانی را در یک آتل قرار میدهد. این آتل چند روز بعد از جراحی خارج شده و بیمار شروع به حرکت دادن مچ پا و مفصل زانو میکند. اگر این حرکات زود شروع نشوند بیمار دچار خشکی مفصلی بخصوص در مچ پا میگردد.
پس وقتی ساق برای درمان شکستگی استخوان های آن جراحی میشود گچ گیری بعد از آن نه تنها تاثیری در بهبودی بیمار ندارد بلکه مشکلات زیادی را به بیمار تحمیل میکند. یکی از این مشکلات محدود شدن حرکات مچ پا است. بیمار نمیتواند مچ پای خود را هنگامی که در گچ است حرکت دهد و همین امر موجب بروز محدودیت حرکتی در آن میشود.
مشکل دیگر رسیدگی به زخم جراحی است که با وجود گچ به درستی قابل انجام نیست و مشکل دیگر اینست که بیحرکت ماندن پا در گچ موجب افزایش ورم آن میشود.
تورم مچ پا و انگشتان بدنبال شکستگی ساق پا میتواند به علت مشکلاتی در بازگشت وریدی خون از اندام تحتانی باشد که البته تا مدتی بعد از شکستگی طبیعی است ولی البته تا مدتی.
این تورم با پایین گرفتن پا بیشتر میشود بطور مثال وقتی فرد بر روی صندلی نشسته و پا را به پایین آویزان میکند ورم بیشتر میشود. البته تا وقتی فرد نمیتواند کف پای شکسته شده را بر روی زمین فشار دهد و روی آن وزن بگذارد مقداری ورم وجود خواهد داشت.
با شروع وزن گذاشتن روی پا این ورم باقیمانده هم از بین میرود. اگر ورم بیش از چند هفته ادامه یابد ممکن است نشانه جوش نخوردن شکستگی و یا وجود عفونت باشد.
راه رفتن بعد از شکستگی ساق پا روی پای شکسته شده و وزن گذاشتن روی آن وقتی امکانپذیر است که شکستگی جوش خورده باشد. پزشک معالج جوش خوردگی ساق را با استفاده از بررسی رادیوگرافی متوجه میشود.
وقتی در تصویر رادیوگرافی دیده شد که استخوان های درشت نی جوش خورده اند پزشک معالج به بیمار اجازه راه رفتن بدون عصا را میدهد.
تقویت عضلات ساق در تسریع جوش خوردن شکستگی های آن موثرند. چون عضلات ساق مسئول حرکات مچ و انگشتان پا هستند تقویت این عضلات با انجام نرمش های مچ پا امکانپذیر است.
آیا نیازی به در آوردن پلاتین ساق پا بعد از درمان جراحی شکستگی وجود دارد
اگر شکستگی ساق پا جوش خورده باشد و برای جراحی آن از پلاک استفاده شده باشد معمولا بهتر است پلاک بعد از دو سال خارج شود.
بعد از خارج شدن پیچ و پلاک محل سوراخ پیچ ها بتدریج و بعد از چند ماه با استخوان جدید پر میشوند. در این مدت استخوان ضعیف بوده و ممکن است اگر فشار زیادی به آن وارد شود دوباره شکسته شود.
پس بعد از خروج پیچ و پلاک به بیمار توصیه میشود تا شش هفته با کمک عصا راه رفته و روی اندام جراحی شده وزن نیندازد. بعد از حدود شش هفته استخوان آنقدر محکم میشود که فرد بتواند روی آن راه برود.
انجام نرمش هایی برای تقویت عضلات ران و ساق و مصرف لبنیات و میوه در این دوران مفید است.
استخوان ساق من کچ جوش خورده، آیا ممکن است دوباره بشکند
ساق از دو استخوان درشت نی و نازک نی تشکیل شده است. کج جوش خوردن استخوان نازک نی اهمیت زیادی نداشته و مشکل خاصی برای بیمار ایجاد نمیکند مگر در مواقع خاص. پس معمولا نیازی هم به درمان ندارد.
با این حال کج جوش خوردن استخوان درشت نی در صورتی که زیاد باشد میتواند موجب درد و یا محدودیت حرکت و در مواردی موجب بروز آرتروز شود.
وقتی کج جوش خوردن استخوان درشت نی زیاد باشد نیاز به درمان دارد. این درمان در غالب موارد استفاده از عمل جراحی بصورت جااندازی باز شکستگی و فیکس کردن قطعات شکسته شده با پیچ و پلاک یا میله داخل استخوانی است.
وقتی شکستگی ساق پا تازه جوش خورده است تا چند ماه ترد و شکننده است و ممکن است با ضربات نه چندان شدیدی دوباره شکسته شود.
بیمار باید در این مدت مراقب شکستگی خود باشد. بعد از حدود شش ماه تا یک سال معمولا قدرت استخوان به حد طبیعی میرسد.
البته اگر شکستگی استخوان درشت نی به توسط پیچ و پلاک جراحی شده است بیمار نباید ورزش های شدید مانند ورزش های رزمی انجام دهد. امکان شکستگی مجدد استخوان در این ورزش ها و در اطراف پلاک وجود دارد.
در این موارد توصیه میشود تا پلاک بعد از دو سال خارج شود. بعد از آن بیمار میتواند ورزش های سنگین را هم انجام دهد.
مدت درمان شکستگی ساق پا با پلاتین چقدر است
مدت زمان جوش خوردن شکستگی ساق بسته به عوامل زیر متغیر است
- محل شکستگی ساق
- تعداد قطعات شکسته شده، شکل قطعات شکستگی و میزان جابجایی آنها
- باز یا بسته بودن شکستگی
- نوع درمان
- سن بیمار
- بیماری های زمینه ای فرد
- داروهای مصرفی و استفاده از سیگار
با این حال در یک فرد سالم که بدنبال ضربه دچار یک شکستگی دو تکه ای بسته در وسط استخوان درشت نی شده است شکستگی معمولا در عرض سه ماه جوش میخورد. این زمانی است که استخوان قدرت کافی را پیدا کرده تا فرد بتواند بدون کمک گرفتن از عصا بر روی آن راه برود.
شکستگی هایی که در ناحیه متافیز استخوان درشت نی هستند زودتر از شکستگی های وسط آن جوش میخورند و وقتی تعداد قطعات شکستگی کم و میزان جابجایی قطعات شکسته شده اندک است شکستگی بهتر جوش میخورد.
شکستگی های بسته زودتر از شکستگی های باز جوش خورده و در افراد جوان سرعت جوش خوردن بیشتر از افراد مسن است.
استفاده از سیگار و وجود بیماری های مزمنی مانند نارسایی قلبی، کلیوی و یا کبدی موجب تاخیر در جوش خوردن شکستگی ساق پا میشوند.
مدت درمان شکستگی ساق پا با پلاتین معمولا حدود سه ماه است و بعد از این مدت بیمار میتواند بدون عصا راه برود. البته در شکستگی های با جابجایی کم و در افراد جوان این زمان ممکن است کمتر شود.
آیا بعد از باز کردن گچ شکستگی استخوان ساق میتوانم راه بروم
من ۲۱سالمه و ساق پایم شکسته که پلاتین انداختن و الان ۱۰روزه که گچ زدن مجبورم با عصا سر کلاس برم که باعث میشه روزا پام ورم کنه آیا مشکلی برام پیش نمیاد و آیا بعد باز کردن گچ میتونم پامو زمین بزارم.
شکستگی ساق پا به چند طریق درمان میشود
- بعضی از انواع شکستگی ساق پا که جابجایی نداشته و کاملا پایدار هستند ممکن است نیاز به بیحرکتی نداشته باشند و پزشک معالج فقط به بیمار توصیه کند تا مدتی برای راه رفتن از عصا استفاده کند.
- بعضی از شکستگی های با جابجایی اندک ممکن است با گچ گیری درمان شوند
- شکستگی های با جابجایی معمولا نیاز به جااندازی و سپس بیحرکت کردن قطعات شکسته شده با ایمپلنت هایی مانند پیچ و پلاک، میله داخل استخوانی و یا اکسترنال فیکساتور ساق پا دارند. این اقدامات در قالب یک عمل جراحی برای بیمار انجام میشود.
بعد از شکستگی ساق پا و گذاشتن پلاتین، گچ گیری بعد از جراحی عملا بی معنی است. البته بعد از جراحی ساق کل اندام تحتانی را بمدت چند روز در یک آتل بلند قرار میدهند تا درد بیمار کمتر شده و زخم جراحی وی زودتر ترمیم بیابد ولی بعد از چند روز آتل خارج میشود.
پیچ و پلاک هایی که در حین جراحی شکستگی تنه استخوان ساق برای بیمار گذاشته میشوند باید به قدر کافی محکم باشند بطوریکه بتوانند بدون نیاز به گچ گیری Casting قطعات شکسته شده را در کنار هم حفظ کنند. استفاده از گچ بعد از شکستگی ساق پا و گذاشتن پلاتین مشکلات زیر را دارد.
- عدم دسترسی کافی به زخم جراحی برای پانسمان آن
- محدود کردن حرکات مچ پا و ایجاد خشکی مفصلی در مچ
- افزایش تورم در مچ و کف پا
وزن گذاشتن روی پا بدون استفاده از عصا تنها موقعی مجاز است که پزشک معالج بعد از بررسی رادیوگرافی ساق اعلام کند شکستگی به اندازه کافی جوش خورده است بطوریکه بتواند وزن فرد را تحمل کند.
شکستگی استخوان ساق پا در گچ تکان میخورد. چه کنم
وقتی که یک شکستگی ساق پا بدون عمل جراحی و با استفاده از گچ گیری درمان میشود بدین معنا است که جابجایی قطعات شکسته شده بسیار کم بوده و شکستگی پایدار است.
در این وضعیت شکستگی باید بعد از ۵۰ روز به اندازه کافی و در حدی جوش خورده باشد که نه تنها در درون گچ تکان نخورد بلکه بیمار بتواند پای شکسته را بطور نسبی و البته با کمک عصا بر روی زمین فشار دهد.
البته احساس حرکت کردن استخوان ها ممکن است کاذب باشد ولی در هر صورت اگر چنین احساسی وجود دارد بیمار باید به پزشک خود مراجعه کند.
پزشک بعد از تهیه رادیوگرافی از ساق وضعیت جوش خوردگی استخوان های شکسته را بررسی کرده و در صورت بروز هر مشکلی آن را به اطلاع بیمار میرساند.
آیا شکسته بند میتواند شکستگی ساق پا را درست درمان کند
موقع راه رفتن بعد از شکستگی ساق پا و جوش خوردن آن، قوزک پایم متورم میشود. به شکسته بندی مراجعه کردم پایش را روی پای من گذاشته و فشار داد صدایی شبیه به قولنج درآمد.
گفت خرده اش مانده بود جا انداختم خوب خواهد شد و خوب هم نشد. ایا واقعا یک همچین چیزی وجود دارد.
سالها قبل امکان دسترسی همه مردم به پزشک نبود و به ناچار به درمانگر های تجربی مراجعه میکردند ولی امروزه که در هر جایی پزشک هست و پزشک متخصص ارتوپدی در شهر های متوسط هم هست سعی کنیم از این نعمت که به ما ارزانی شده استفاده کنیم.
خیر چنین چیزی صحت ندارد. به علت تغییراتی که در هنگام ضربه اولیه در سیستم درناژ وریدی و لنفاوی ساق ایجاد شده مچ و قوزک ممکن است تا مدتی متورم باشد.
این ورم بتدریج کاهش میابد. بهترین راه برای کاهش این تورم انجام نرمش های کشش مچ پا برای افزایش دامنه حرکتی مفصل و انجام نرمش های تقویت کننده عضلات ساق است.
بستن اطراف مچ و کف پا با باند کشی یا یک مچ بند کشی و یا استفاده از یک جوراب واریس میتواند با فشردن ساق و مچ پا موجب کاهش تورم شود.
در یکی دو ماه اول بعد از شکستگی باید سعی کرد پا زیاد به پایین آویزان نباشد. پایین ماندن پا موجب کاهش بازگشت وریدی خون و بدنبال آن افزایش ورم پا شود.
در صورتی که پا ورم کرد بیمار باید دراز کشیده و پا را بمدت ۱۵-۱۰ دقیقه بالا نگه دارد. این کار موجب کاهش تورم میشود.